Οστική ανάπλαση

Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων δεν είναι πάντα εύκολη. Το συχνότερο πρόβλημα είναι να μην υπάρχει επαρκές οστό σε ποιότητα και ποσότητα, ή το υπάρχον οστό να βρίσκεται σε θέση που δεν μας εξυπηρετεί για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.

Η κυριότερη αιτία για την έλλειψη του οστού είναι η απώλεια των δοντιών. Λόγω της έλλειψης των δοντιών το οστό ατροφεί και απορροφάται. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση δυσκολιών στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το κόκκαλο έχει χαθεί από άλλες αιτίες όπως είναι οι παθολογικές εξεργασίες στις γνάθους, τα τραύματα κ.ά. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, για να γίνει τοποθέτηση εμφυτευμάτων θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ανάπλαση του οστού.

Κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση (GBR)

Στις περιπτώσεις που το οστικό έλλειμα είναι μικρό είναι δυνατόν να εφαρμοστεί η μέθοδος της κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης (GBR). Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή το οστικό έλλειμα γεμίζεται με ειδικό υλικό το οποίο ονομάζεται οστικό μόσχευμα. Το μόσχευμα αυτό μπορούμε να το λάβουμε από τον ίδιο τον ασθενή (περιοχή γύρω από τη θέση που θα τοποθετηθεί το εμφύτευμα ή άλλη περιοχή του στόματος) είτε να είναι ξενομόσχευμα ζωικής ή ανθρώπινης προέλευσης το οποίο έχει υποστεί κατάλληλη επεξεργασία και είναι βιοσυμβατό και ασφαλές. Στη συνέχεια το μόσχευμα καλύπτεται με ειδική μεμβράνη ώστε να μην έρθει σε επαφή με τα ούλα της περιοχής και σταδιακά μετατρέπεται σε υγιές οστό. Το χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο για την επούλωση του μοσχεύματος κυμαίνεται από 3-6 μήνες. Το εμφύτευμα μπορεί να τοποθετηθεί είτε ταυτόχρονα με το μόσχευμα όταν αυτό είναι δυνατόν, είτε σε δεύτερο χρόνο μετά την επούλωση του μοσχεύματος.


Ανάπλαση οστικού ελλείματος με λήψη block οστού

Σε περίπτωση που το οστικό έλλειμα είναι μεγαλύτερο τότε είναι αναγκαίο να τοποθετηθεί στην περιοχή ένα μεγαλύτερο κομμάτι οστού το οποίο λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή. Η λήψη του οστού μπορεί να γίνει είτε μέσα από το στόμα (περιοχή πίσω από τους 2ους γομφίους της κάτω γνάθου, γένειο κ.ά.) είτε εξωστοματικά (λαγόνια περιοχή, κρανίο). Στη συνέχεια το οστό στερεώνεται στην κατάλληλη θέση με ειδικές βίδες τιτανίου και αφήνεται να επουλωθεί. Μετά την πάροδο 4 περίπου μηνών, οι βίδες αφαιρούνται και εφόσον οι συνθήκες είναι ευνοϊκές μπορεί να τοποθετηθεί το εμφύτευμα.


Ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου

Τα ιγμόρεια είναι αεροφόρες κοιλότητες που εντοπίζονται στην οπίσθια περιοχή της άνω γνάθου. Η εσωτερική τους επιφάνεια επενδύεται από μία μεμβράνη ελαστική. Πολύ συχνά τα ιγμόρεια έρχονται σε στενή σχέση με τα οπίσθια δόντια της άνω γνάθου. Μετά την εξαγωγή των δοντιών αυτών τα ιγμόρεια αρχίζουν να μεγαλώνουν σε βάρος του οστού της άνω γνάθου με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετό κόκκαλο για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Στην περίπτωση αυτή προκειμένου να μπορέσουμε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα μπορούμε να εφαρμόσουμε τη μέθοδο της ανοιχτής ή κλειστής ανύψωσης του εδάφους του ιγμορείου.

Στην τεχνική της ανοικτής ανύψωσης του εδάφους του ιγμορείου, δημιουργούμε ένα «οστικό παράθυρο» μέσα από το στόμα στην περιοχή που θέλουμε να αναπλάσουμε και προσεγγίζουμε τη μεμβράνη που επενδύει το εσωτερικό του ιγμορείου. Με προσεκτικούς χειρισμούς την αποκολλάμε, την ανασηκώνουμε και γεμίζουμε το κενό με κατάλληλο οστικό μόσχευμα (αυτογενές ή ξενομόσχευμα). Μετά από ένα διάστημα αναμονής 4-6 μηνών, δημιουργείται στην περιοχή οστό στο οποίο μπορούν να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα που επιθυμούμε. Σε κάποιες περιπτώσεις η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται ταυτόχρονα με τη διαδικασία της ανύψωσης του ιγμορείου.


Στην τεχνική της κλειστής ανύψωσης του εδάφους του ιγμορείου, η θέση όπου θα τοποθετηθεί το εμφύτευμα δεν παρασκευάζεται με περιστροφικά εργαλεία τα οποία καταστρέφουν το οστό αλλά με ειδικά διαμορφωμένους οστεοτόμους. Οι οστεοτόμοι αυτοί- αυξανόμενης διαμέτρου- εφαρμόζονται διαδοχικά στο οστό και με ήπιες κινήσεις παρασκευάζεται η θέση του εμφυτεύματος. Ταυτόχρονα το οστό δεν καταστρέφεται αλλά μαζεύεται στο κάτω μέρος της κοιλότητας και συμπιέζεται προς τα πάνω μαζί με τη μεμβράνη του ιγμορείου. Κάποιες φορές είναι απαραίτητη και η τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος. Στο τέλος τοποθετείται στην ίδια συνεδρία και το εμφύτευμα.